Starożytni Grecy są z reguły postrzegani jako założyciele zachodniej medycyny od ponad 2000 lat. Aczkolwiek od tego czasu nasze percepcja ludzkiego ciała i praktyki jego opieki zdrowotnej zmieniły się nie do poznania. Obecnie mamy o wiele bardziej rzetelny obraz medycyny, to jednak starożytni Grecy mogą pomóc zgłębić wiele zagadnień, które są nadal aktualne. Z jakiego powodu mamy zawracać sobie głowę rozpatrywaniem medycyny od czasów, zanim ludzie wiedzieli o zarazkach, antybiotykach, krążeniu krwi czy środkach znieczulających? To zagadnienie może okazać się ciekawym czynnikiem do zgłębiania osiągnięć starożytnych Greków. Medycyna nie jest jakimś prostym postępowaniem, w którym stale kroczymy w kierunku „prawdy”. Ma swoje wzloty i upadki, a nowe innowacje nie zawsze są aprobowane. Sekcja człowieka jako droga do rozstrzygnięcia, jak działa ciało, została zrealizowana w III wieku p.n.e., ale później została porzucona na setki lat. Mając to na uwadze, możemy zbadać, dlaczego niektóre metody leczenia są akceptowane lub odrzucane.Grecy objaśniają nam także, że leczenie musi mieć właściwy wymiar dla swoich odbiorców. To nie było jak nasze poszukiwanie „pigułki na każdą chorobę” czy identyczne zwalczanie choroby niezależnie od pacjenta. Medycyna powinna być dogłębna, profilaktyczna i dostosowana do niezależnych potrzeb. Tak samo jak w skutek nowoczesnych badań genetycznych, dostosowanie medycyny do każdej osoby ponownie stało się przedmiotem zainteresowania medycyny. Od starożytnych Greków możemy się wiele nauczyć.